Kiedy pytam rodziców zapisujących dzieci do sekcji sportowych o to, co nimi kieruje, poza oczywistą motywacją, bardzo często mówią, że chcieliby, aby dziecko rozwijało się społecznie - poznawało rówieśników i nawiązywało relacje. Uważam, że to dobry argument, a sport dzieci i młodzieży to świetny sposób na osiągnięcie tego celu.

Z czasem młody człowiek robi postępy, przechodzi przez kolejne etapy kariery sportowej, aż w końcu dociera do poziomu zawodowego. W dalszym ciągu buduje relacje, ale zmieniają się priorytety i cele w sporcie. Na szczycie często okazuje się, że sport ma już zupełnie inne oblicze. Jednym z nich jest samotność.

Skąd się bierze? Z poczucia niezrozumienia przez bliskich, trenerów czy kolegów z zespołu, z nawarstwiających się wyzwań i kryzysów, z ogromu poświęceń koniecznych do osiągnięcia sukcesu - także związanych odsuwaniem na boczny tor innych ważnych obszarów życia. Pojawianiu się samotności i poczucia odizolowania u sportowców sprzyja dynamicznie rozwijająca się kariera sportowa, rosnąca presja ze strony mediów i kibiców i coraz lepsze wyniki sportowe (zwłaszcza niespodziewane medale wielkich imprez). Zawodnicy uprawiający dyscypliny indywidualne, wymagające bycia z samym sobą przez większość czasu, doświadczają osamotnienia jeszcze wyraźniej. Taki charakter ma także żeglarstwo. W trakcie regat zawodnicy przez długie godziny są sami ze swoimi myślami, z dyskomfortem i bólem, z celami, z decyzjami.

Sport na najwyższym poziomie to nie zawsze splendor, chwała, sukces i radość. To gigantyczny wysiłek, okupiony tysiącami godzin wyrzeczeń, a czasami ciemna, nieprzyjemna przestrzeń, w której trudno radzić sobie z emocjami i doświadczeniami samotności i pustki. Warto być na to przygotowanym. I tu właśnie przydaje się specjalistyczne wsparcie psychologiczne. Brak poczucia przynależności, brak wsparcia i wspomniane emocje mogą, w połączeniu z bardzo wysokim poziomem stresu i często obecnym napięciem prowadzić do trudności, które nie tylko wpływają na wyniki sportowe, ale i na inne obszary życia. Warto pamiętać o tym nie tylko jako sportowiec, rodzic lub trener planujący sportową karierę. Taka świadomość przydaje się także fanom sportu i kibicom, którzy obserwują zmagania zawodników z zewnątrz. Zwłaszcza, kiedy oceniają, często anonimowo, formę i wyniki sportowców i trenerów.